ادعای دروغین طالبان درباره‌ی امنیت

طالبان از روزی‌که به قدرت رسیده‌اند این ادعا را دارند که امنیت آورده‌اند، اما واقعیت این است‌که طالبان امنیتی نیاورده‌اند، بلکه ناامنی مدیریت‌شده را بیش‌تر کرده‌اند. این‌که چرا با آمدن این گروه نا امنی بیش‌تر شده است، ما دلیل داریم و نمی‌خواهیم اتهام بزنیم.

درست است پس از این‌که قدرت با طالبان معامله شد و افغانستان به تصرف این گروه درآمد، نسبتا کشتار در مسیرها کم‌تر شد. چرا؟ برای این‌که قبلا گروه طالبان افراد را در راه‌ها و در هر کجا گرفتار می‌کردند، می‌کشتند و سر می‌بریدند و حملات انتحاری و انفجاری نیز انجام می‌داند. قتل و کشتاری را که قبلا انجام می‌دادند پس از به قدرت رسیدن نباید انجام می‌دادند.

اما با آمدن طالبان ناامنی‌های تازه‌ای به وجود آمدند که متاسفانه از این ناامنی‌ها اطلاع‌رسانی صورت نمی‌گیرند. زیرا طالبان جلو اطلاع‌رسانی ناامنی‌ها را می‌گیرند. بنابراین امنیت طالبان به معنای سرکوب اطلاعات است. نمونه‌ای از ناامنی بسیار بزرگ، دی‌روز در شهر پل‌خمری اتفاق افتاد که در مسجد امام زمان بر فارسی زبانان تشیعه حمله شد و ده‌ها نفر زخمی و شهید شدند، اما طالبان جلو اطلاع‌رسانی این کشتار را گرفتند و اعلام کردند که ۷ نفر کشته شده‌اند، درحالی‌که شاهدان و مردم آسیب‌دیده از محل به ما گزارش دادند که بیش‌تر از ۱۰۰ تن در این حمله کشته شده‌اند. طبعا در یک محل سرپوشیده که افراد در صف نماز کنار هم استند، وقتی حمله‌ای رخ می‌دهد، ده‌ها کشته و زخمی به جا می‌ماند.

پس از روی‌کار آمدن طالبان چندین حمله‌ی بزرگ انتحاری بر مردم تشیعه‌ی افغانستان رخ دادند که حمله بر مسجد امام زمان تازه‌ترین آن است. روزانه خود طالبان نیز به صورت آشکار و پنهان افراد تاجیک و اوزبیک را تیرباران می‌کنند و می‌کشند، اما اطلاع‌رسانی نمی‌شود. در گذشته اگر افراد کشته می‌شدند، حداقل اطلاع‌رسانی می‌شد که چرا و چگونه کشته شدند. طالبان چند مدت پیش دو فرد تاجیک پروانی را در کابل کشتند. این دو فرد را برای این کشتند که هم‌سایه‌ی پشتون شان با آن‌ها نزاع کرده بود. برای حمایت از یک خانواده‌ی پشتون دو تاجیک را کشتند.

طالبان ادعا دارند ما صد درصد امنیت آورده‌ایم، اما پرسش این است‌که ناامنی‌های موجود را چه کسانی انجام می‌دهند؟ طوری‌که اشاره شد طالبان جلوی اطلاع‌رسانی ناامنی و کشتار در زیر سلطه‌ی خود را می‌گیرند و از چندین مورد ناامنی و کشتار فقط یکی از آن‌ها به رسانه‌های بیرون از کشور درز می‌کند. رسانه‌های داخل کشور نمی‌توانند بدون اجازه‌ی طالبان اطلاع‌رسانی کنند.

از وقتی طالبان به قدرت رسیده‌اند صدها فرد که در حکومت پیشین کارمند بوده‌اند در افغانستان کشته شدند، با وصفی‌که طالبان عفو عمومی اعلام کرده‌اند. این افراد را چه کسانی می‌کشند؟ معلوم است‌که خود طالبان می‌کشند. بر مردم فارسی زبان هزاره و شیعه چه کسانی حمله می‌کنند؟ این حمله‌ها نیز توسط خود طالبان صورت می‌گیرد. طالبان در حکومت قبلی با هم‌کاری حکومت غنی بر این مردم حمله می‌کردند. ملا منان نیازی یکی از فرمان‌دهان طالبان که با امنیت حکومت غنی هم‌کار بود، در رسانه‌ها گفت ما به گونه‌های متفاوتی هزاره شکار می‌کنیم. ویدیوی سخنان او در رسانه‌ها وجود دارد. شکار مردم هزاره با انگیزه‌ی قومی و مذهبی صورت می‌گیرد.

درست است‌که طالبان یک گروه قومی استند و رهبران این گروه از افراد قوم پشتون استند. همه می‌بینیم که از ملاهبت‌الله تا حقانی، یعقوب، رییس‌الوزرا و… همه از قوم پشتون اند. اما طالبان ده‌ها گروه تروریستی منطقه‌ای و بین‌المللی را در افغانستان اجازه به فعالیت داده‌اند. بنابر گزارش شاهدان محلی ما عملا ده‌ها گروه تروریستی در افغانستان از جمله در مرزهای تاجیکستان، اوزبیکستان و ایران اردوگاه دارند و آموزش نظامی می‌بینند و تمرینات نظامی انجام می‌دهند. یکی از اهداف این گروه‌ها شیعه‌ستیزی و کشتار مردم تشیعه است. بنابراین کشتار مردم شیعه‌ی افغانستان توسط گروه‌های تروریستی مورد حمایت طالبان صورت می‌گیرند.

حقیقت این است طالبان امنیتی برای مردم افغانستان نیاورده‌اند. غیر از افراد طالبان، مردم در افغانستان امنیتی ندارند، زیرا افراد در زیر سلطه‌ی طالبان هیچ تضمینِ امنیتِ جانی‌ای ندارند، اگر طالبی بخواهد هر لحظه می‌تواند افراد غیر طالب را بکشد. روزانه طالبان به صورت خودسر به بهانه‌های متفاوت افراد تاجیک، اوزبیک و هزاره را می‌کشند، اما اطلاع‌رسانی نمی‌شود. از ده‌ها مورد یک مورد در رسانه‌های خارج از کشور اطلاع‌رسانی می‌شود. از آن‌جایی‌که طالبان مسوولیت نمی‌گیرند، بنابراین گفته می‌شود که به صورت مرموز یا بنابر انگیزه‌ی شخصی کشته شده است.

بسیاری بنابر نداشتن امنیت جانی دچار استرس و هراس می‌شوند و خودکشی می‌کنند. حتما متوجه شده‌اید که پس از به قدرت رسیدن طالبان آمار خودکشی بالا رفته است. این‌که آمار خودکشی بالا رفته است، ارتباط به امنیت جانی و روانی افراد دارد که افراد زیر سلطه‌ی طالبان امنیت جانی و روانی خود را از دست داده‌اند. زیرا دیده‌اند که طالبان افرادی را در محل‌شان کشته‌اند. هزاران نفر روزانه از افغانستان به کشورهای هم‌سایه فرار می‌کنند برای این‌که جان و حیات خود را حفظ کرده باشند.